Um miðjan dag fann ég hana
undir fagurri hulu gleymskunnar
Og hjá henni einkenni
sem ég falið hafði á þeim sama stað
Vorið kveður vetur
við munum gera betur
með viskuna að vopni og vonum
andvaka hugurinn
Um stund hún megi hvíl’ í friði, þreytt andlitið
undir fagurri hulu gleymskunnar
Vorið kveður vetur
við munum gera betur
með viskuna að vopni og vonum
að andvaka hugur minn
deyð’ ekki drauminn þinn