þetta lag verður alltaf sungið falskt.nþessi rödd verður alltaf köld sem járnið.nog því er það ljúft þegar hún bráðnar,nen sárt ef hún ryðgar.nog svo fyndið þegar hún bognar,nen dauðadómur ef hún brotnar.nnen með þennan málróm stirðan sem stál,nnæ ég að tjá mína gaddavírssál.nnog þó ég haldi ekki tóni,nmeð þessum óþægindar hljómi.nog þó eyrun ykkar blæði,nþá veld ég aldrei nægu tjóni sem...nnmaðurinn með járnröddina.ntek að mér ljúfasta lag og brýni það.nþví ég syng ekki, ég sker á blygðunarkennd þína,nog ég raula ekki, ég dreg allan trega í gegnum melódíuna.nnen með þennan málm-róm stirðan sem stál,nnæ ég að tjá mína gaddavírssál.nnog þó ég haldi ekki tóni,nmeð þessum óþægindar hljómi.nog þó eyrun ykkar blæði,nveld ég aldrei skaða...nþó eyrun ykkar blæði.nnþetta er tví-óma og úfið,nog ekki laust við að missa grúvið.