Í svarthvítri veröldnþar sem ógnin sverfur að sálunumnog sólin nær ekki í gegn.nnÉg kveiki ljósnsem að leiðir mignog gefur mér kjark.nnEn myrkrið er svartastní húsasundum höfuðs mínsnþar sem hugsanir hræða mig.nnÉg bægi þeim fránog held þéttingsfastní ljósglætuna.nnEn þar sem rökkrið nær ekkiner hjarta mitt vakandinog glóir eitt í grámanum.nnSjáðu stjörnurnarnþær fjara útnúr augsýn okkar.