Hvørt skal tú riða, Ólavur mínná lofti hongur brynja tínnnTú fer ikki at veiða tað hindnmen tú fer til tína leikalindnnHvit er skjúrtan, væl er hon tviginní blóði verður hon av tær driginnnÓlavur snúðist síni móður fránGud gevi ikki ganga sum mær er spáadnnUngir kallar, kátir kallar, gangið upp á gólvndansið lystilignnÓlavur ríður eftir bjørgunum framn-kol og smiður viðnfann hann upp á eitt álvarannnnÚt kom eitt tað álvafljóðnflættað hár á herðar drónnVer vælkomin Ólavur Riddararósntú gakk í dans og kvøð fyri ossnnTú tarvt ikki flætta títt hár fyri megneg eri ikki komin at biðja tegnn[Solo: Heri Joensen]nnEg kann ikki meira hjá álvum veraní morgin lati eg mítt brúdleyp gerannHvat heldur vilt tú sjey vetur liggja á stránella vilt tú í morgin til moldar gánnHon skonti honum í drykkjuhornnhar fór í tað eiturkornnnÓlavur studdist við saðilbogan-kol og smiður viðnhann kysti tá moy av lítlum hugannUngir kallar, kátir kallar, gangið upp á gólvndansið lystilig