Hevjið í homrumnharðmælta kvæðið,nvillu valkyrjur,nvetrarins børn,ntit mínar frælsu,nfroysandi hvirlur,nføddar av ódn.nnHastið í hernaðnhamranmna døtur,nvekið til veldisnvilt glaðustrok;ngravið frá grunningoysandi orrusturok.nnRamar eg ristinrúnir, ið rindanravni ræ.nSanna skal Sigmundur,nTróndur trøllsterkur kvað.nnVerjast skal valhøll,nið vølvur veittunMiklum norðlanda monnum til mið.nEydnast at innanei skal SignumdinEystlanda sið.nnFjallfríðu Føroyar,nramasta rúnin,nritað av gudumnum einstakra rætt!nTrygdareið Tróndurnhann treystligt at verjansvór síni ætt.nnHevjið í homrumnharðmælta kvæðið,nvillu valkyrjurnveiti mær vørn.nFram móti Sigmundinskip hansar sorandi,nland honum forðandi,nfram móti kristninkirkjurnar brótandi,nTróndur til Tórs og til Óðins er blótandi,nhøgt kvøður heiðin ørn.